31 d’octubre 2007

Cuanto más (te)tengo más (te)quiero


Cuanto más (te)tengo más (te)quiero.



Cuando no estas dibujo castillos en el aire con tus sombras.

Me duermo en tu suave aliento cuando me arropas.

Paseo descalza en el eco de tu voz, horas y horas.

Pinto calmada con tus sonrisas las amapolas.

Me tiemblan las piernas si me rozas.



Cuanto más(te)tengo más (te)quiero.

4 comentaris:

Anònim ha dit...

envidia.

(Del lat. invidĭa).


1. f. Tristeza o pesar del bien ajeno.

2. f. Emulación, deseo de algo que no se posee.

comerse alguien de ~.

1. loc. verb. coloq. Estar enteramente poseído de ella.


Doncs aixó és exactament el que sento quan llegeixo coses tan maques com aquestes ENVEJA!!!

Pero de bon rollo eh!!

Anònim ha dit...

Totalment d'acord amb el roger...

muà!

Mel ha dit...

Qué buena foto!!!

Y la poesía, indescriptiblemente impecable...

saludos...


pasaba...

Deric ha dit...

però això és fantàstic, genial, meravellós!!!