26 d’octubre 2006

Abril

El abril me recuerda a la flores. Al pensar en él siento una ráfaga de tranquilidad que trae el viento del atardecer. Aunque desde hace un tiempo el término ha cambiado. Porque ahora pienso en Abril y me vienen ráfagas de calidez optimista. Los pájaros revolotean inquietos y vivos en las copas de los árboles y las hojas són en blanco y negro. Cuando saboreas sus días te das cuenta de que invita a sonreír. Pinta con sus palabras las tardes de alegría y aunque ahora toque octubre para mi siempre es Abril. Porque dia a dia dejando trocitos de sí, me hace sentir que siempe esta allí. Así que hoy en octubre pero abril, dejo un trocito de mí para que ella pueda saber que yo también estoy siempre aquí.

;)

3 comentaris:

Anònim ha dit...

T'ha quedat prexi, com tot el que
fas, però... buah, llámame burra, pero parece una canción de "Ecos del Rocío" o "Los del Río", juasjuasjuas, q dolenta que sóc, jijijiji. Amoooooooooor! Que tal l'examen, que tal tot, com estas de lo tuyo, explicaaaaam!!! Que se'm fan eterns els dies fins a tornar-te a veureeee!!! T'estimoooooo!!!! xD

Anònim ha dit...

"Pinta con sus palabras las tardes

de alegría..." Preciós :). Es posarà contenta.

Anònim ha dit...

...Gràcies