08 de febrer 2007

Crucigramas



A veces todo se ve un poco así.
Como un indescifrable crucigrama en el que te dejas la vista y no consigues ver nada.
Si achino los ojos todo se vuelve sombreado y algunas casillas se iluminan.
Debe estar el panel estropeado, digo, porque entre tanto cuadrado junto solo veo las letras que te componen.
Incluso si invierto el sentido y me fijo en el sombreado el pigmento que forma el gris te acaba dibujando otra vez.
Que digo! me digo, si solo he podido ver el retrato de tu rostro y con eso ya me vale para hacerte en crucigramas...
Lo mire desde el vértice que lo mire creo que me estoy quedando ciega.

4 comentaris:

Anònim ha dit...

Weno, pobre crucigrama!!!
Él no ha hecho nada para merecer esto!! XD

Abril Plank ha dit...

Lo importante es llegar a resolver el crucigrama, la forma es sólo una parte más de todas las mentiras....


Vah! No em facis cas, que avui estic susceptible a tot... xD

Anònim ha dit...

Bé, ho provo... sóc tenaç... però vaig poc a poc i amb bona lletra (alguns millor que d'altres).

Jo fa dies que veig la vida com un sudoku: no entenc res :)

Petonet

Meritxell ha dit...

yuju!! nouu blog! ajjaa